Καλημέρα σύντροφοι και συναγωνιστές!
Πολλές φορές χρειάζεται να κάνουμε κάποια δουλειά που απαιτεί δουλεία από γραμμή εντολών. Μπορεί να είναι κάποιου είδους scripting, κάποιο compilation ή οτι δήποτε άλλο. Ωστόσο, τι γίνεται όταν το μόνο διαθέσιμο λειτουργικό μας είναι MS Windows; Ανοίγουμε ένα cmd, θα μπορούσε να πεί κάποιος! Καλή ιδέα, αλλά ποιός άνθρωπος, με εξαίρεση τους pre-νεάντερταλ μπορεί να δουλέψει με αυτό το πρωτόγονο εργαλείο;
Έτσι λοιπόν δημιουργείται η ανάγκη για κάποιο πρόγραμμα cmd replacement. Από την έρευνα μου κατέληξα σε τρείς λύσεις.
Η πρώτη λύση είναι το power shell που προσφάτως έβγαλε η Microsoft στο κουρμπέτι. Αφού μας έπρηξε τα αυτιά τόσα χρόνια ότι οι "άλλοι" τις κλέβουν όοοοοολες τις ιδέες και τις πατέντες (ναι, την φωτιά, τις τοστιέρες και τα προφυλακτικά, μετά συγχωρήσεως, η Microsoft τις ανακάλυψε! ), ήρθε η ώρα να βγάλει και αυτή ένα αξιοπρεπές terminal emulator που θυμίζει όσο δεν παίρνει το ακατονόμαστο, αντίπαλον δέος(που κλεβει και τις πατέντες! ). Αυτό έγινε αρχικά για να γίνει integrated στην νέα έκδοση του λειτουργικού της για servers, αλλά κυκλοφορεί και για προηγούμενες εκδόσεις, μεταξύ των οποίων και XP 32bit. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι καθόλου κακό, ούτε σαν λειτουργία, ούτε σαν Look n' feel, είναι και free, οπότε αν δεν σας χαλάει που είναι προϊόν της MS, το προτείνω ανεπιφύλακτα. Για περισσότερες πληροφορίες κοιτάξτε εδώ: http://technet.microsoft.com/en-us/scriptcenter/dd742419.aspx
Η δεύτερη λύση είναι το PowerCMD της ομώνυμης εταιρείας. Είναι και αυτό μια πολύ καλή και σταθερή λύση, που δίνει πολλές και χρήσιμες δυνατότητες! Πλήν όμως υπάρχει το ζήτημα του Licensing, το οποίο στοιχίζει λεφτά..όχι πολλά,αλλά κοστίζει! Για περισσότερες πληροφορίες κοιτάξτε εδω: http://www.powercmd.com/
Για το τέλος κράτησα και το καλύτερο: η εφαρμογή Console είναι αυτό ακριβώς που είναι και τα παραπάνω. Έχει αρκετά ωραία και χρήσιμα features όπως πολλαπλά tabs, text editor-like επιλογή κειμένου, transparency(!!!) κλπ. Πάνω από όλα όμως είναι ανοικτού κώδικα και δίνεται δωρεάν από την sourceforge. Οπότε το προτείνω και αυτό ανεπιφύλακτα! Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://sourceforge.net/projects/console/
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009
Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009
xmms/audacious skins/themes σε linux...
Οι media players που διαθέτει το linux είναι πολύ ωραίοι, δεν συμφωνείτε;Ιδιαίτερα όταν είναι winamp clones. Τα προκαθορισμένα skins τους όμως είναι κάπως βαρετά και δυσδιάκριτα...Τι κάνουμε τότε;Μα φυσικά τα αλλάζουμε!
Είναι ιδιαίτερα απλό. Googl-άρωντας, μπορούμε να βρούμε αρκετά δωρεάν και καλαίσθητα winamp skins. Τα κατεβάζουμε, τα αποσυμπιέζουμε αν είναι συμπιεσμένα και για να τα εφαρμόσουμε τα βάζουμε στο παρακάτω φάκελο του συστήματος μας: ~/.local/share//skins
Αυτό ήταν! Τώρα μπορούμε να εφαρμόσουμε οποιοδήποτε skin από τις ρυθμίσεις του player μας.
Είναι ιδιαίτερα απλό. Googl-άρωντας, μπορούμε να βρούμε αρκετά δωρεάν και καλαίσθητα winamp skins. Τα κατεβάζουμε, τα αποσυμπιέζουμε αν είναι συμπιεσμένα και για να τα εφαρμόσουμε τα βάζουμε στο παρακάτω φάκελο του συστήματος μας: ~/.local/share/
Αυτό ήταν! Τώρα μπορούμε να εφαρμόσουμε οποιοδήποτε skin από τις ρυθμίσεις του player μας.
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009
Αγαπημένες ταινίες - The Ring
Σήμερα θα ξεκινήσω να γράφω για τις αγαπημένες μου ταινίες. Ίσως οι επιλογές μου να φαίνονται ετερόκλητες και αταίριαστες, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και τα γούστα μου είναι τέτοια!
Η πρώτη ταινία που θα παρουσιάσω λοιπόν είναι η πρώτη της αμερικάνικης εκδοχής του γνωστού, γιαπωνέζικου θρίλερ "the Ring". Την ταινία αυτήν την είχα δεί στον κινηματογράφο όταν ήμουν στο πρώτο έτος της σχολής, με δύο φίλους. Περιττό να πω ότι κατά την διάρκεια της προβολής μουέιχε φύγει το σκ... και μετά δυσκολεύτηκα να κοιμηθώ στην κρύα, παγερή εστία που έμενα τότε!
Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι η όμορφη, νεαρή δημοσιογράφος, η Rachel Keller(Naomi Watts) που εξερευνά τον μυστηριώδη και urban-myth-related θάνατο της ανηψιάς της. Η έρευνα της την οδηγεί σε ένα εξοχικό καταφύγιο όπου, τί τυχαίο, ανακαλύπτει μια βιντεοκασσέτα που σύμφωνα με τα "κουτσομπολιά" ευθύνεται για την τύχη της καημένης της κοπελίτσας. Η Rachel βλέπει την κασσέτα, χωρίς να υποψιάζεται σε τι μπελάδες μπλέκει...Ταυτόχρονα ανακαλύπτει ότι ο μικρός γίος της έχει αρχίσει να αποκτά περίεργες συνήθειες, όπως το να ζωγραφίζει αποκρουστικά σκηνικά με κύριο χαρακτήρα ένα κορίτσι με μαύρα μαλλιά και άλλα τινά...Οι δύο αυτές, φαινομενικά, άσχετες υποθέσεις αποδυκνύεται ότι σχετίζονται και σφίγγουν σαν κλοιός το λαιμουδάκι της κακομοίρας της Rachel και όποιου άλλου βρίκεται εκεί τριγύρω και το πανηγύρι αρχίζει!
Εντάξει, αυτή η ταινία μπορεί να μην προσεγγίζει την αρρώστια και την ατμόσφαιρα του γιαπωνέζικου πρωτότυπου, όμως η υπόθεση, η ψιλο-γοτθική αισθητική στη σκηνογραφία και στην μουσική επένδυση και τα σημεία με την τρεχάλα είναι όλα τα λεφτά και μπορούν να καθηλώσουν τους λάτρεις αυτών των ταινιών. Χώρια που το plot twist στο τέλος σε αφήνει μαλ... ενώ το τέλος της ταινίας, αφ'ενός ξεφεύγει από το κλασσικό happy ending, αφ'ετέρου σε "ψήνει" για να δείς και το δεύτερο μέρος...
υγ. before you die, you see...
Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009
Εγκατάσταση NS-2 network simulator σε OpenSUSE.
Όπως είχα υποσχεθεί, θα αναρτούσα οδηγίες για εγκατάσταση αυτού του τζαναμπέτικου εργαλείου σε άλλα λειτουργικά συστήματα. Έτσι λοιπόν ήρθε η ώρα του OpenSUSE 10.3 x32.
Όπως και με το Fedora, έτσι και εδώ πρέπει να ακολουθήσουμε τα εξής βήματα:
Βήμα πρώτο: βεβαιωνόμαστε ότι διαθέτουμε τα εξής εργαλεία εγκατεστημένα στο μηχανάκι μας:
autoconf
automake
gcc-c++
libX11-devel
xorg-x11-proto-devel
libXt-devel
libXmu-devel
Αν δεν έχουμε κάποιο/α από αυτά το εγκαθιστούμε με όποιον διαχειριστή πακέτων μας κάνει κέφι(στην προκειμένη είναι ο yast).
Βήμα δεύτερο: Αν πήγαν όλα καλά με το προηγούμενο βήμα, μεταβαίνουμε στον φάκελο όπου βρίσκεται το setup του NS-2 (έλα που δεν ξέρεις να πας εκεί!).Ανοίγουμε κονσόλα και γράφουμε:
./install
Περιμένουμε (αρκετά) μεχρι να τελειώσει η εγκατάσταση. Αν μας πετάξει κάποιο σφάλμα, το διαβάζουμε προσεκτικά και αρχίζουμε να ψάχνουμε τι φταίει(ίσως ανεβάσω και κάνα troubleshooting κάποτε...ίσως...)
Βήμα τρίτο: Αν πήγαν όλα καλά, τότε ανοίγουμε το configuration file του bash (σε προλαβαίνω πριν ρωτήσεις... ~/bashrc ) και συμπληρώνουμε τα εξής:
# LD_LIBRARY_PATH
OTCL_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/otcl-1.13
NS2_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/lib
X11_LIB=/usr/X11R6/lib
USR_LOCAL_LIB=/usr/local/lib
export LD_LIBRARY_PATH=$LD_LIBRARY_PATH:$OTCL_LIB:$NS2_LIB:$X11_LIB:$USR_LOCAL_LIB
# TCL_LIBRARY
TCL_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/tcl8.4.14/library
USR_LIB=/usr/lib
export TCL_LIBRARY=$TCL_LIB:$USR_LIB
# PATH
XGRAPH=/your/path/ns-allinone-2.31/bin:/your/path/ns-allinone-2.31/tcl8.4.14/unix:/your/path/ns-allinone-2.31/tk8.4.14/unix
NS=/your/path/ns-allinone-2.31/ns-2.31/
NAM=/your/path/ns-allinone-2.31/nam-1.13/
PATH=$PATH:$XGRAPH:$NS:$NAM
Φυσικά, τα παραπάνω τα γράφουμε τροποιποιημένα ανάλογα με το δικό μας σύστημα και την δική μας έκδοση των εργαλείων. Για να εφαρμοστούν οι αλλαγές, είτε επανεκκινούμε τον Χ-server, είτε επανεκκινούμε το σύστημα, είτε γράφουμε στο bash:
source ./bashrc
Έτοιμοι!Τώρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία, γράφοντας σε κονσόλα ns ή nam.
Όπως και με το Fedora, έτσι και εδώ πρέπει να ακολουθήσουμε τα εξής βήματα:
Βήμα πρώτο: βεβαιωνόμαστε ότι διαθέτουμε τα εξής εργαλεία εγκατεστημένα στο μηχανάκι μας:
autoconf
automake
gcc-c++
libX11-devel
xorg-x11-proto-devel
libXt-devel
libXmu-devel
Αν δεν έχουμε κάποιο/α από αυτά το εγκαθιστούμε με όποιον διαχειριστή πακέτων μας κάνει κέφι(στην προκειμένη είναι ο yast).
Βήμα δεύτερο: Αν πήγαν όλα καλά με το προηγούμενο βήμα, μεταβαίνουμε στον φάκελο όπου βρίσκεται το setup του NS-2 (έλα που δεν ξέρεις να πας εκεί!).Ανοίγουμε κονσόλα και γράφουμε:
./install
Περιμένουμε (αρκετά) μεχρι να τελειώσει η εγκατάσταση. Αν μας πετάξει κάποιο σφάλμα, το διαβάζουμε προσεκτικά και αρχίζουμε να ψάχνουμε τι φταίει(ίσως ανεβάσω και κάνα troubleshooting κάποτε...ίσως...)
Βήμα τρίτο: Αν πήγαν όλα καλά, τότε ανοίγουμε το configuration file του bash (σε προλαβαίνω πριν ρωτήσεις... ~/bashrc ) και συμπληρώνουμε τα εξής:
# LD_LIBRARY_PATH
OTCL_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/otcl-1.13
NS2_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/lib
X11_LIB=/usr/X11R6/lib
USR_LOCAL_LIB=/usr/local/lib
export LD_LIBRARY_PATH=$LD_LIBRARY_PATH:$OTCL_LIB:$NS2_LIB:$X11_LIB:$USR_LOCAL_LIB
# TCL_LIBRARY
TCL_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/tcl8.4.14/library
USR_LIB=/usr/lib
export TCL_LIBRARY=$TCL_LIB:$USR_LIB
# PATH
XGRAPH=/your/path/ns-allinone-2.31/bin:/your/path/ns-allinone-2.31/tcl8.4.14/unix:/your/path/ns-allinone-2.31/tk8.4.14/unix
NS=/your/path/ns-allinone-2.31/ns-2.31/
NAM=/your/path/ns-allinone-2.31/nam-1.13/
PATH=$PATH:$XGRAPH:$NS:$NAM
Φυσικά, τα παραπάνω τα γράφουμε τροποιποιημένα ανάλογα με το δικό μας σύστημα και την δική μας έκδοση των εργαλείων. Για να εφαρμοστούν οι αλλαγές, είτε επανεκκινούμε τον Χ-server, είτε επανεκκινούμε το σύστημα, είτε γράφουμε στο bash:
source ./bashrc
Έτοιμοι!Τώρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία, γράφοντας σε κονσόλα ns ή nam.
Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009
Εγκατάσταση NS-2 network simulator σε Fedora
Πολλοί από εμάς, τα ταλαίπωρα μέλη της φυλής των μηχανικών υπολογιστών και γενικότερα οι κομπιουτεράκιδες, χρειαζόμαστε την χρήση ενός πολύ βολικού εργαλείου, του δικτυακού προσομοιωτή NS-2. Όλα καλά μέχρι εδώ. Πώς όμως εγκαθιστάς αυτόν τον διάβολο, όταν έχεις fedora 11 x64;Λοιπόν, το έψαξα και εδώ είναι με τη σειρά τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος(αργότερα θα αναρτήσω ανάλογες οδηγίες για άλλες διανομές linux καθώς και για windows και opensolaris).
Βήμα πρώτο: βεβαιωνόμαστε ότι διαθέτουμε τα εξής εργαλεία εγκατεστημένα στο καβουρδ...εεεε...υπολογιστή μας:
autoconf
automake
gcc-c++
libX11-devel
xorg-x11-proto-devel
libXt-devel
libXmu-devel
Αν δεν έχουμε κάποιο/α από αυτά το εγκαθιστούμε με όποιον διαχειριστή πακέτων μας κάνει κέφι. Πχ με yum από κονσόλα λέμε:
yum install όνομα_πακέτου
(Προσοχή! το όνομα_πακέτου να είναι ακριβώς όπως το γράφω από πάνω).
Βήμα δεύτερο: Αν πήγαν όλα καλά με το προηγούμενο βήμα, μεταβαίνουμε στον φάκελο όπου βρίσκεται το setup του NS-2 (έλα που δεν ξέρεις να πας εκεί!).Ανοίγουμε κονσόλα και γράφουμε:
./install
Περιμένουμε (αρκετά) μεχρι να τελειώσει η εγκατάσταση. Αν μας πετάξει κάποιο σφάλμα, το διαβάζουμε προσεκτικά και αρχίζουμε να ψάχνουμε τι φταίει(ίσως ανεβάσω και κάνα troubleshooting κάποτε...ίσως...)
Βήμα τρίτο: Αν πήγαν όλα καλά, τότε ανοίγουμε το configuration file του bash (σε προλαβαίνω πριν ρωτήσεις... ~/bashrc ) και συμπληρώνουμε τα εξής:
# LD_LIBRARY_PATH
OTCL_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/otcl-1.13
NS2_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/lib
X11_LIB=/usr/X11R6/lib
USR_LOCAL_LIB=/usr/local/lib
export LD_LIBRARY_PATH=$LD_LIBRARY_PATH:$OTCL_LIB:$NS2_LIB:$X11_LIB:$USR_LOCAL_LIB
# TCL_LIBRARY
TCL_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/tcl8.4.14/library
USR_LIB=/usr/lib
export TCL_LIBRARY=$TCL_LIB:$USR_LIB
# PATH
XGRAPH=/your/path/ns-allinone-2.31/bin:/your/path/ns-allinone-2.31/tcl8.4.14/unix:/your/path/ns-allinone-2.31/tk8.4.14/unix
NS=/your/path/ns-allinone-2.31/ns-2.31/
NAM=/your/path/ns-allinone-2.31/nam-1.13/
PATH=$PATH:$XGRAPH:$NS:$NAM
Φυσικά, τα παραπάνω τα γράφουμε τροποιποιημένα ανάλογα με το δικό μας σύστημα και την δική μας έκδοση των εργαλείων. Για να εφαρμοστούν οι αλλαγές, είτε επανεκκινούμε τον Χ-server, είτε επανεκκινούμε το σύστημα, είτε γράφουμε στο bash:
source ./bashrc
Έτοιμοι!Τώρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία, γράφοντας σε κονσόλα ns ή nam.
Βήμα πρώτο: βεβαιωνόμαστε ότι διαθέτουμε τα εξής εργαλεία εγκατεστημένα στο καβουρδ...εεεε...υπολογιστή μας:
autoconf
automake
gcc-c++
libX11-devel
xorg-x11-proto-devel
libXt-devel
libXmu-devel
Αν δεν έχουμε κάποιο/α από αυτά το εγκαθιστούμε με όποιον διαχειριστή πακέτων μας κάνει κέφι. Πχ με yum από κονσόλα λέμε:
yum install όνομα_πακέτου
(Προσοχή! το όνομα_πακέτου να είναι ακριβώς όπως το γράφω από πάνω).
Βήμα δεύτερο: Αν πήγαν όλα καλά με το προηγούμενο βήμα, μεταβαίνουμε στον φάκελο όπου βρίσκεται το setup του NS-2 (έλα που δεν ξέρεις να πας εκεί!).Ανοίγουμε κονσόλα και γράφουμε:
./install
Περιμένουμε (αρκετά) μεχρι να τελειώσει η εγκατάσταση. Αν μας πετάξει κάποιο σφάλμα, το διαβάζουμε προσεκτικά και αρχίζουμε να ψάχνουμε τι φταίει(ίσως ανεβάσω και κάνα troubleshooting κάποτε...ίσως...)
Βήμα τρίτο: Αν πήγαν όλα καλά, τότε ανοίγουμε το configuration file του bash (σε προλαβαίνω πριν ρωτήσεις... ~/bashrc ) και συμπληρώνουμε τα εξής:
# LD_LIBRARY_PATH
OTCL_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/otcl-1.13
NS2_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/lib
X11_LIB=/usr/X11R6/lib
USR_LOCAL_LIB=/usr/local/lib
export LD_LIBRARY_PATH=$LD_LIBRARY_PATH:$OTCL_LIB:$NS2_LIB:$X11_LIB:$USR_LOCAL_LIB
# TCL_LIBRARY
TCL_LIB=/your/path/ns-allinone-2.31/tcl8.4.14/library
USR_LIB=/usr/lib
export TCL_LIBRARY=$TCL_LIB:$USR_LIB
# PATH
XGRAPH=/your/path/ns-allinone-2.31/bin:/your/path/ns-allinone-2.31/tcl8.4.14/unix:/your/path/ns-allinone-2.31/tk8.4.14/unix
NS=/your/path/ns-allinone-2.31/ns-2.31/
NAM=/your/path/ns-allinone-2.31/nam-1.13/
PATH=$PATH:$XGRAPH:$NS:$NAM
Φυσικά, τα παραπάνω τα γράφουμε τροποιποιημένα ανάλογα με το δικό μας σύστημα και την δική μας έκδοση των εργαλείων. Για να εφαρμοστούν οι αλλαγές, είτε επανεκκινούμε τον Χ-server, είτε επανεκκινούμε το σύστημα, είτε γράφουμε στο bash:
source ./bashrc
Έτοιμοι!Τώρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία, γράφοντας σε κονσόλα ns ή nam.
Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009
Nέο Slackware!!!
Στις 28/8 είδα στο distrowatch να ανακοινώνεται η νέα έκδοση της αγαπημένης μου διανομής linux και μια από τις παλαιότερες active διανομές. Φυσικά μιλάω για το Slackware που αισίως φτάνει στην έκδοση 13.0. Για περισσότερες λεπτομέρειες κοιτάξτε εδώ και εδώ.
Η νέα έκδοση σύμφωνα με το development team περιλαμβάνει πλήθος από updates/upgrades μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα KDE 4.2.4 αλλά και το re-organized X system. Το σπουδαιότερο στοιχείο κατά τη γνώμη μου όμως είναι ότι πλέον υπάρχει και 64-bit εκδοχή (επιτέλους!).
Εντάξει, το linux ΔΕΝ είναι ένα εύκολο λειτουργικό, αν και έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια. Το Slackware παραδοσιακά το έκανε να μοιάζει ακόμα δυσκολότερο. Επίσης ας μείνουμε μακριά από δον κιχωτισμούς και οπαδιλίκια που συνήθως χαρακτηρίζουν τα μέλη της κοινότητας του ανοικτού λογισμικού. Ωστόσο, το Slackware ήταν, είναι και όπως φαίνεται θα παραμείνει μια ελκυστική λύση για power users που θέλουν ένα ανοικτό λειτουργικό, υπερ-σταθερό, που να τους δίνει την δυνατότητα να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το τι γίνεται μέσα στο PC τους και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται να καταναλίσκονται τεράστιες ποσότητες υπολογιστικών πόρων.
Η νέα έκδοση σύμφωνα με το development team περιλαμβάνει πλήθος από updates/upgrades μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα KDE 4.2.4 αλλά και το re-organized X system. Το σπουδαιότερο στοιχείο κατά τη γνώμη μου όμως είναι ότι πλέον υπάρχει και 64-bit εκδοχή (επιτέλους!).
Εντάξει, το linux ΔΕΝ είναι ένα εύκολο λειτουργικό, αν και έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια. Το Slackware παραδοσιακά το έκανε να μοιάζει ακόμα δυσκολότερο. Επίσης ας μείνουμε μακριά από δον κιχωτισμούς και οπαδιλίκια που συνήθως χαρακτηρίζουν τα μέλη της κοινότητας του ανοικτού λογισμικού. Ωστόσο, το Slackware ήταν, είναι και όπως φαίνεται θα παραμείνει μια ελκυστική λύση για power users που θέλουν ένα ανοικτό λειτουργικό, υπερ-σταθερό, που να τους δίνει την δυνατότητα να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το τι γίνεται μέσα στο PC τους και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται να καταναλίσκονται τεράστιες ποσότητες υπολογιστικών πόρων.
Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009
Hello world!
Ε,ναι λοιπόν!Έχω πλέον και γω blog...ακόμα ένα τρόπο να λέω την αποψάρα μου και να το παίζω "in", αυτή τη φορά με πιο "χαϊ-τεκ" μορφή!Καλή αρχή λοιπόν...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
